سفارش تبلیغ
صبا ویژن

سیدمرتضی

مقدّمه ای برای شروع یک حرکت بزرگ!

پیش به سوی خدا!به نام خداوند مهرگستر مهربان.

«توبه چیست؟!!!»
این نوشتار پاسخگوی به این پرسش است.

در نوشتار گذشته به ضرورت توبه برای مؤمنین پرداختم و به پرسش «آیا باید توبه کنم یا نیازی به توبه ندارم؟!!!» پاسخ گفتم؛ و قرار شد که در این نوشتار و نوشتارهای بعدی چگونگی توبه را تشریح نمایم.
امّا پاسخ گویی به این پرسش احتیاج به بیان مقدّمه ای دارد. و آن مقدّمه پاسخ به پرسش «توبه چیست؟!!!» می باشد.

در پاسخ به این پرسش، عصاره ی آنچه که یافته ام اینچنین است:

توبه در واقع یک حرکت است، که مبدأ آن نقص و زشتی، و مقصد آن کمال و نیکویی است و توبه کار باید در مسیری مشخّص از مبدأ به مقصد حرکت کند.

اگر چه مقصد که کمال و نیکویی است برای همه به یک معنای واحد یعنی «خداوند متعال» مشخّص است؛(1)
ولی آنچنان که در نوشتار پیشین بیان شد، نقص و زشتی به تناسب موقعیّت افراد (یعنی میزان نزدیکی به خداوند متعال که همان مقصد واحد می باشد) متفاوت است.(2)
یعنی تا زمانی که انسان به نزدیک ترین حدّ نزدیکی به خداوند متعال نرسد، همچنان نیازمند به توبه است و در نقص و زشتی به سر می برد.(که در نوشتار پیشین به این معنا اشاره شد).

انسان توبه کار باید برای شروع این حرکت الهی مبدأ، مقصد و مسیر حرکت را بشناسد و چون مبدأ که همان نقص و زشتی است در درون خود اوست باید از درون، خود را به حرکت درآورد تا توبه انجام شود.

از آنجا که مبدأ حرکت و به تبع آن مسیر حرکت بستگی به خود افراد دارد و برای همه یکسان نیست؛ در این فعّالیّت پژوهشی قصد شناسایی مبدأ و مسیر حرکت شما را ندارم زیرا تعیین آن فقط از عهده ی خودتان بر می آید!!!
لکن می شود مجموعه ای از قواعد کلّی را که در شناسایی مبدأ و مسیر این حرکت الهی تأثیر گذار است یافته و بیان نمایم.

بنا بر این در ادامه قصد دارم با بررسی «چگونگی شناسایی نقص ها و زشتی ها» (که همان مبدأ حرکت است)، و «چگونگی توبه کردن» (که همان مسیر حرکت است) خودم و شما را در پاسخگویی به پرسش «چگونه و از چه باید توبه کنم؟!!!» یاری نمایم.

درود خداوند بر آنان که در مسیر هدایت الهی قرار دارند.

پی نوشت:

(1) «وَ إِلَى اللَّهِ الْمَصیر»: «دگرگونی و حرکت به سوی خداست!»؛ سوره ی نور(24)، آیه ی 42.
(2) «حسنات الأبرار سیّئات المقرّبین»: «نیکی های نیکان برای نزدیکان [به خدا] زشت است!»؛ بحار، ج 25، ص 205.


هیچ کس استثنا نیست!

پیش به سوی خدا!به نام خداوند مهرگستر مهربان.

«آیا باید توبه کنم یا نیازی به توبه ندارم؟!!!»
این نوشتار پاسخگوی به این پرسش است.

قرآن کریم به همه ی مؤمنان دستور توبه می دهد: «ای مؤمنان! همگی [از مرد و زن] به درگاه خداوند توبه کنید.(1)

امّا چگونگی توبه برای هر گروه از مؤمنان با گروه های دیگر آنان متفاوت است و راز آن این است که:
در گفتاری از پیامبر اعظم صلّی الله علیه و آله نقل شده است: «نیکی های نیکان، برای نزدیکان[به خدا] زشت است»(2)،
و از این گفتار نورانی فهمیده می شود که نیکی و زشتی به تناسب درجه ی نزدیکی افراد به خداوند متعال متفاوت است؛
در نتیجه چگونگی توبه که با ترک زشتی ها و کسب نیکی ها همراه است به تناسب درجه ی نزدیکی افراد به خداوند متعال متفاوت است.

در کتاب «مصباح الشریعة» از امام جعفر صادق علیه السّلام نقل شده است:
«توبه و رجوع از گناه و نافرمانی، ریسمان الهی و کمکی از ناحیه ی عنایت خداوند متعال به بندگان است.
انسان باید در هر حال بر توبه مداومت کند.
تمام گروه ها و دسته های بندگان خدا، توبه ای مخصوص دارند؛
پس توبه ی انبیاء از اضطراب سرّ می باشد،
و توبه ی اولیاء از کدورت خاطرات قلبی است،
و توبه ی برگزیدگان از گشایش ها و نشاط هاست،
و توبه ی ویژه ها از مشغول شدن به غیر خداست،
و توبه ی عوام از گناهان است.»(3)

إن شاء الله در نوشتارهای بعدی به پرسش «چگونه و از چه باید توبه کنم؟؟؟» پاسخ خواهم داد.

درود خداوند بر آنان که در مسیر هدایت الهی قرار دارند.

پی نوشت:
(1) «تُوبُواْ إِلىَ اللَّهِ جَمِیعًا أَیُّهَ الْمُؤْمِنُون»؛ سوره ی نور(24)، آیه ی 31؛ ر.ک. آیت الله العظمی جوادی آملی؛ تفسیر موضوعی قرآن کریم، ج 11(مراحل اخلاق در قرآن)، ص 161.
(2)«حسنات الأبرار سیّئات المقرّبین»؛ بحار، ج 25، ص 205.
(3)«التوبة حبل الله و مدد عنایته و لا بدّ للعبد من مداومة التّوبة علی کلّ حال. و کلّ فرقة من العباد له توبة، فتوبة الانبیاء من اضطراب السّرّ و توبة الاولیاء من تلوّث الخطرات و توبة الاصفیاء من التنفیس و توبة الخاصّ من الاشتغال بغیر الله و توبة العام من الذّنوب»؛ مصباح الشریعة، ص 97؛ بحار، ج 6، ص 31.


پیش به سوی خدا!

پیش به سوی خدا!به نام خداوند مهرگستر مهربان.

در این نوشتار قصد دارم تا حکایت شروع و ادامه ی یک کار علمی و عملی را برایتان نقل کنم و برای ادامه ی کار از شما دوستان عزیز درخواست کمک کنم!

چند روز پیش با یکی از دوستان گفت و گو می کردیم...
سخن از توبه به میان آمد...
گفتیم و شنیدیم و سخن به پایان نرسید...
و هنوز هم که هنوز است ادامه دارد!

قرار ما این شد:
یک فعّالیّت پژوهشی درباره ی توبه!

امّا بعداً در خلوت خود قرار دیگری هم با خود گذاشتم:
توبه ی عملی!

پیش از این قرارها مطالعاتی راجع به این موضوع داشتم...
ولی هیچگاه به صورت متمرکز و دقیق به این موضوع نپرداخته بودم...
و باید به خاطر این بی توجّهی نیز توبه کنم!

از آن روز فعّالیّت پژوهشی و عملی خود را در رابطه با این موضوع آغاز کردم...
طرح سؤالات کلیدی در رابطه با این موضوع + انتخاب عنوان + مطالعه + مطالعه + مطالعه + ... !
+ توبه + توبه + توبه + ... !

ابتدا قصد داشتم که پس از پایان کار نتیجه ی نهایی آن را پس از دسته بندی مباحث منتشر کنم...
ولی بیشتر فکر کردم و به این نتیجه رسیدم که معطّل نمودن دوست عزیزم و بی بهره ماندن از کمک های شما عزیزان تا به دست آمدن نتیجه ی نهایی و دسته بندی مباحث روا نیست...
بنابر این تصمیم گرفتم که هر روز یافته های تازه را منتشر کنم تا مورد استفاده قرارگیرد و با ضمیمه شدن پرسش های شما عزیزان یافته های جدیدتری را جست و جو کرده و به آن بیافزایم...
و در انتها مطالب به دست آمده از این مشارکت جمعی را در قالب نتیجه ی نهایی دسته بندی کنم.

امّا درخواست من از شما این است که لطفاً:
1. نظر خودتان را درباره ی این کار بیان کنید.
2. نظرتان را درباره ی عنوان انتخابی «پیش به سوی خدا» بیان نموده و عناوین پیشنهادی خود را مطرح کنید!
3. یافته های خود را در رابطه با این موضوع (اعمّ از شعر، نثر، عکس، نقّاشی، موسیقی و ...) برایم ارسال کنید!
4. پرسش های خود را در رابطه با این موضوع مطرح نموده و پیگیر دریافت پاسخ باشید!

درود خداوند بر آنان که در مسیر هدایت الهی قرار دارند.