سیدمرتضی

بسم اللَّه الرحمن الرحیم‏.

«به نام خداوند مهرگستر مهربان.»

اللَّهُمَّ انَّکَ تَعْلَمُ انَّهُ لَمْ یَکُنِ الَّذى کانَ مِنّا مُنافَسَةً فى سُلْطانٍ وَ لَا الِتماسَ شَىْ‏ءٍ مِنْ فُضولِ الْحُطامِ وَلکِنْ لِنَرُدَّ الْمَعالِمَ مِنْ دینِکَ وَ نُظْهِرَ الْاصْلاحَ فى بِلادِکَ فَیَأْمَنَ الْمَظْلومونَ مِنْ عِبادِکَ وَ تُقامَ الْمُعَطَّلَةُ مِنْ حُدودِکَ.

«خدایا تو خود آگاهى که آنچه از ناحیه ما صورت گرفت رقابت در کسب قدرت یا خواهش فزون‏ طلبى نبود، بلکه براى این بود که سنن تو را که نشانه‏ هاى راه تو اند بازگردانیم و اصلاح آشکار و چشمگیر در شهرهاى تو به عمل آوریم که بندگان مظلوم و محرومت امان یابند و مقررات به زمین مانده ی تو از نو به پا داشته شوند.»

منبع: نهج‏ البلاغه، خطبه 129؛ مجموعه آثار استاد شهید مطهری، ج 24، ص 23.